Where you gonna sleep tonight?

Well, well, well… Περασαν τέσσερεις πέντε μέρες αλλά τι να κάνω ο άνθρωπος (τροπος του λέγειν) τωρα βρήκα χρόνο… Και από εκεί που το Σαββατόβραδο αποφάσισα να κάνω ανάρτηση μόλις βρω ευκαιρία προέκυψαν άλλα δύο θέματα που θέλω να αναφερθώ. Όμως πού θα μου πάει, θα τα χωρέσω και στο πρόγραμμα μου κάποια στιγμη….

17.9.2011

Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό. Πρώτη και μοναδική φορά στα 3-4 χρόνια της εφηβείας μου. Άλλη μια απόδειξη του πόσο άκυρος και άκαιρος είμαι, σε αυτόν τον κόσμο που το διαφορετικό και το ιδιαίτερο θεωρείται παράδειγμα προς αποφυγή. Έχω ακούσει και έχω δει διάφορες περιστάσεις, ποικίλες φορές που κάποιος διανυκτερεύει στο σπίτι ενός φίλου του (συνήθως του ίδιου φίλου) μετά όμως από συνεννόηση και προσκληση κτλ…. Ωστόσο, αυτό που συνέβη σε εμένα είναι κάπως διαφορετικό. Ήταν ακόμα και… παράνομο κατά κάποιον τρόπο, αφού αν οι γονείς μου ήξεραν για αυτό δεν νομίζω να μου έδιναν την άδεια. Αλλά ακόμα και αν την έδιναν, τα πράγματα θα περιπλέκονταν διότι ως γονείς θα ζητούσαν λόγους και εξηγήσεις και λόγια και γιατί…. Με το δίκιο τους θα το έκαναν, έτσι θα έπρεπε να κάνει ένας υπεύθυνος γονέας. Όμως σε αυτό το στάδιο όλοι θέλουμε να κάνουμε τα πάντα ανεξάρτητα από τους γονείς μας, μόνοι μας, με αυτονομία και ελευθερία, ακόμα και αν ξέρουμε, κάπου μέσα μας, ότι θα είχαν δίκιο αν μας απέτρεπαν. Δεν το λέω βέβαια αυτό για τη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί αυτό που έγινε ήταν για μένα κάτι έξω απ τα νερά, ιδιαίτερο. Και πέρα για πέρα απολαυστικό, ευεργετικό, όμορφο. Και ευτυχώς δεν ήταν εκεί οι γονείς μου για να περιπλακούν τα πράγματα… Το να μένω μόνος τα ΣΚ είναι πάντα περισσότερο από ευχάριστο.

Και πώς κατέληξα να λέω καληνύχτα και να πηγαίνω στο διπλανό δωμάτιο, ούτε που το κατάλαβα… Εγώ για κανένα τέταρτο πήγα, άντε μισάωρο αλλά φαίνεται ότι η ώρα περνάει πολύ γρήγορα όταν είσαι μαζί με ενδιαφέροντα άτομα, ανθρώπους από τους οποίους έχεις και μπορείς αν θέλεις, να γνωρίσεις πολλά. Και οι ώρες περνούσαν και εμείς μιλούσαμε και μιλούσαμε για διάφορα θέματα, για το σχολείο και τις σχολές, για πολλά βιβλία… Και όπως παντα έφυγα από εκείνο το σπίτι έχοντας στο μυαλό και άλλα βιβλία για να διαβάσω… Η ίδια λέει ότι το διάβασμα κάνει κακο. Ποιος λέει τι είναι καλό και τι κακο; Μήπως και το να κοιμηθείς στο σπίτι μια φίλης σου που με το ζόρι την ξέρεις μισό χρόνο, έχετε βγει μόλις 4-5 φορές και γενικά δεν την ξέρεις πολύ καλά, είναι και αυτό κακό; Αν είναι έτσι τότε…3: ) Είμαι κακός… :Ρ Παρ όλα αυτά ακόμα και που δεν την ξέρω πολύ καιρό μαζί της νιώθω σαν να βρίσκομαι με κάποιον που ξέρω χρόνια. Ίσως μια μεγαλύτερη ξαδέλφη ή κάτι ανάλογο… κάπως έτσι την νιώθω, δικό μου άνθρωπο. Και γι αυτό άλλωστε πέρασε τόσο γρηγορα ο χρόνος κοντά της. Φάγαμε, ήπιαμε :Ρ Γελάσαμε!!! Είναι πανέμορφο να γελάς, ξεχνώντας για λίγο κάθε πρόβλημα, ξεχνώντας ότι βρίσκεσαι σε μια φάση που κάνεις μεγάλες αποκαλύψεις στους γύρω σου, ξεχνώντας πώς δεν έχεις χρόνο παρα μόνο για μια άντε δυο εξόδους την εβδομάδα .Ειλικρινά πέρασα υπέροχα, σε ευχαριστώ για όλα, για όσα έζησα και για όσα έμαθα. Μέχρι που δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω στην ανάρτηση μου… Ταιριάζει και το «I’ve had the time of my life»… 

Και περνούσαν τα λεπτά και κάθε δεκάλεπτο κοιτούσα το ρολόι αλλά οι δείκτες έδειχναν μια ώρα μετά, όχι δέκα λεπτά… 01… ‘’Πρέπει να πας σπίτι Σαράντη είναι πολύ αργά, έχουμε και το ρέμα (τρομαζω να το περνάω το βραδυ) ‘’ Ε, ας πουμε λίγο παραπάνω για τα Succubus & Incubus… 02… ‘’Πωωω.. πώς στο καλό θα πάω σπίτι;’’ ‘’Θέλεις να μείνεις εδώ;’’ Οι φυσικές μου συστολές με έκαναν να μουρμουρίσω κάτι σαν άρνηση, σαν συγκατάβαση με το γεγονός να περπατήσω σπίτι… Αν και εκείνη μου πρότεινε να μείνω σπίτι της. Φάγαμε, ήπιαμε και χυμό και πάλι πίσω στις κουβέντες…03… Η μητέρα της ανησυχεί για το πώς θα πάω σπίτι, μου λεει να κοιμηθώ εκεί αν δεν έχουν πρόβλημα οι γονείς μου (ούτε που το ξερουν και δεν χρειαστηκε να το μαθουν). Δέχομαι. ΘΑ.ΚΟΙΜΗΘΩ.ΣΤΗΣ.Κ…!!! Υπέροχα :) Ελπίζω να μην το κάνανε από υποχρέωση και καλοσύνη….  Για μένα ήταν μια κίνηση φιλίας, κατι που δείχνει ότι δεν χρειαζεται να εχεις μακρόχρονη φιλία για να έρθεις κοντά με κάποιο, αρκούν μερικές επαφές…  Ακόμα γελάω ρ συ με την φάρσα… ήταν επική! Θα μου θυμίζει εκείνο το βράδυ, που ήδη ήταν πολύ υπέροχο (με σινεμά με συμμαθητές, γέλιο, αγωνία, χάθηκα κιολας στα χόρτα :ΡΡ) και η πρόσκληση της τελευταίας στιγμής με απογείωσε. .. 04.. Και ήδη είχαμε λιώσει, βασικά λιώναμε με τα βιντεάκια αλλά τα μάτια μου έκλειναν απελπιστικά συχνά και έτσι ήταν καιρός να κοιμηθώ.  Ακόμα και αν είχα δυσκολία στο να κοιμηθώ σε ξένο κρεβάτι, που δεν έχω, θα την είχα ξεπεράσει ξέροντας ότι εκείνη ήταν δίπλα, ότι πέρασα μια ολόκληρη νύχτα μαζί της και ένιωσα όπως είχα καιρό να νιώσω.  Όπως ακριβώς ήμουν, με τα ρούχα μου (τα λατρεύω αυτά τα ρούχα!!!) πέρασα στο διπλανό υπνοδωμάτιο και κοιμήθηκα. Σαν πουλάκι που λέμε, με πήρε ο ύπνος, με το παντελόνι και τη μπλουζα, δεν είχα πρόβλημα.

Μερικές φορές γίνονται ανησυχητικά ευνοϊκές συμπτώσεις. Μια νύχτα που έλειπαν οι γονεις μου, έλειπε και ο αδελφός της, και εκείνη ακριβώς τη νύχτα δεν μπορούσα να την επισκεφθώ νωρίτερα από τις 12, γιατί αν είχα πάει απόγευμα σαφώς δεν θα κοιμόμουν εκεί. Η ζωή παίζει περίεργες παρτίδες, πότε καλές, πότε άσχημες, πότε απλώς ακριβοδίκαιες, πότε άδικες και παράλογες. Αυτή η νύχτα ήταν μια καλή παρτίδα. Είχα καλά χαρτιά και το ταμπλό δεν είχε αντιπάλους, μόνο μια αγαπημένη συμπαίκτρια. Να μην τα πολυλογώ (περισσότερο) κοιμήθηκα για πρωτη φορά σε σπίτι φίλης/φίλου μου… Καλά θα κάνω να μην είμαι ντροπαλός αν μου ξαναγίνει πρόταση. Κάποτε είχα αρνηθεί αυτη του Βαγγέλη, μετά του Αλέξη, και τι κατάλαβα… κινδυνεύω να αποκτήσω 2 στις 2 απώλειες κολλητού φίλου. Χαζά κόμπλεξ και ντροπες και τώρα είμαι σκατα… Τέλος πάντων, πίσω στο πρόσφατο παρελθόν…

Με έκανε ελαφρώς σκατά το σκυλί της, άσπρες τρίχες παντού πάνω στα μαύρα ρούχα μου... ήταν κάπως άθλιο, αλλά τα θελα και τα παθα, δεν έκλεισα την πόρτα. Άλλο ένα παράδοξο. Εγω κοιμάμαι παντα με κλειστή πόρτα αλλά τώρα που το σκέφτομαι μάλλον την άφησα ανοιχτή (παρά τον κίνδυνο να συμβει αυτό που συνέβη) για να βρίσκομαι πιο κοντά της, στην ασφάλεια της γνώσης και της ωριμότητάς της.

Λοιπόν (όπως αρχίζω, έτσι και τελειώνω) πέρασα τέλεια εκέινο το βράδυ, σε αυτό το ξενύχτι μαζί σου παρ όλο που εγω εχω και σχολεία και μαθήματα… Και έμαθα και έναν πιο σύντομο δρόμο για το σπίτι σου  το πρωί, με το φως, γιατί κοντευω να βαμπιριάσω, δεν είχα δει ποτέ το σπίτι σου στο φως :Ρ Τα λέμε ;) Καλή επιτυχία σε ότι καινούργιο έρχεται